Vandaag ontving ik via de mail de langverwachte therapiekaart. Mijn eerste stap op weg naar herstel. De kaart is gevuld met belangrijke activiteiten die mijn dagen zullen vullen, en het besef dat dit avontuur nu echt begint, geeft een mix van spanning en opwinding.

Waar ik me vooral op verheug, is het vooruitzicht van beweging. Sporten, zwemmen, en actief bezig zijn. Dingen die de laatste maanden helaas op de achtergrond raakten, maar nu weer op mijn pad komen. Ik geloof dat deze fysieke activiteiten me zullen helpen om me beter en energieker te voelen.

Vandaag ging ik ook naar het ziekenhuis voor enkele onderzoeken, altijd een beetje vermoeiend. Na een korte stop bij de supermarkt voor de laatste benodigdheden, ging ik terug naar huis. Twee schoonmaakklussen later crashte ik op de bank.

Zonder werk merk ik dat vermoeidheid me sneller overvalt, en mijn dutjes op de bank lijken nu een vast ritueel te worden. Het wakker worden na zo’n dutje is dan ook best lastig. Ik voel me dan altijd erg verkreukeld en vind het lastig om weer tot iets te komen.

Vanavond staat er een afspraak met een vriendin op de agenda. Koffie, een wijntje en gezellige gesprekken. Een fijn moment om op te laden en aangenaam gezelschap te zijn.

Dit weekend belooft nog wat leuke activiteiten met dierbare mensen voordat de intensieve therapieperiode begint. Een lichtpuntje waar ik enorm naar uitkijk.

Met de digitale planning al in mijn bezit wordt de realiteit van de aanstaande therapie steeds tastbaarder. Volle dagen met verschillende therapieën wachten op me, en eerlijk gezegd voel ik de spanning stijgen.

Hier onder deel ik een dag uit mijn therapieplanning met jullie, zodat jullie een glimp kunnen opvangen van wat me te wachten staat.

Mijn volgende blog zal hoogstwaarschijnlijk geschreven worden vanuit de kliniek, waar ik mijn eerste ervaringen zal delen. Kom je terug om die met me te lezen? Het wordt een reis vol uitdagingen, maar ik kijk ernaar uit om deze nieuwe fase in mijn leven met jullie te delen.