Afgelopen week nog thuis voor ik weer gedeeltelijk aan het werk ga. Ik vind het spannend en ik kijk er naar uit.

Deze week had ik niet heel veel gepland. Zodat ik ook echt even kon landen na alles wat ik de laatste vier maanden heb gedaan.

Op maandag begon ik met een bezoek aan het gemeentehuis. Voor de vakantie van dit jaar hebben we een paspoort nodig. Daarna ben ik op de fiets richting een vriendin gegaan. Ze had een kleine ingreep gehad en ik wilde even kijken hoe het met haar ging. Helaas sliep ze nog. Omdat ik graag wat meer wil bewegen was ik op de fiets gegaan. Al met al legde ik 15km af en het was echt koud! De hele dag mijn best gedaan om weer warm te worden 🙂

In de avond heb ik oefeningen gedaan die ik heb gekregen bij de revalidatie. Ik rolde met een balletje onder mijn voet en deed de oefening waarbij ik langs mijn benen moet strijken. Ik heb hem in een eerder blog eens uitgelegd. Verder bracht ik wat massageolie aan op mijn arm (die slechte) en masseerde hem met zo veel mogelijk liefde. Iets dat ik nog steeds erg moeilijk vind, maar ik hoop er beter in te worden door het te blijven doen.

En eigenlijk had ik moeten beginnen met het opschrijven van positieve dingen over mezelf en dingen die ik fijn vind. Ik heb er zelfs een speciaal boekje voor gekocht. Maar het lukte me maar niet om daar een begin mee te maken. Het boekje ligt duidelijk in het zicht op de eetkamertafel. Maar ik heb het nog niet aangeraakt.

Verder lunchte ik met een vriendin, ging mee naar de opening van de nieuwe school waar mijn andere vriendin werkt, ik at bij mijn moeder en ik werkte in de tuin. Op dat laatste ben ik best trots. Want ik had de blaadjes opgeruimd en het zand geschoffeld. Toen wilde ik gaan vegen, maar eenmaal begonnen merkte ik aan mijn arm dat het geen goed idee was om dat te doen, dus ik stopte. Iets dat ik vroeger waarschijnlijk niet had opgemerkt merkte ik nu wel op. En ik handelde er naar! Ik zou dit toch zomaar bij de positieve dingen kunnen opschrijven 😉

Het is me gelukt om deze week drie keer de oefeningen voor het slapen gaan te doen. Dat is eigenlijk iets te weinig en daar moet ik dus nog iets meer tijd voor nemen. Wel heb ik tussendoor ook diverse oefeningen van adem- en ontspanningstherapie toegepast. Zoals oefeningen voor mijn schouders of op een bepaalde manier staan als je ergens moet wachten. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de nieuwe therapeut voor het doorzetten van AOT.

Vandaag maakte ik een wandeling van 5.3km heerlijk in de zon. De bloembollen zag je al boven komen en de vogels leken net iets harder te fluiten dan de afgelopen maanden. Dat maakt een mens gelukkig.

Het slapen is nog wel steeds een opgave. Ik ben nog niet met medicatie begonnen weer, want ik wil het echt een kans geven. Maar gemiddeld tussen de 4 en 5 uurtjes per nacht is heel weinig. En ik merk dat het me begint op te breken. Ik wil alles graag toepassen zoals ik het heb geleerd over slapen en de positiviteit bewaren, maar als je echt heel erg moe bent, dan wordt dat wel lastig.

Morgen is het zo ver. Om 9.30 zit ik paraat voor de startvergadering van mijn werk, die iedere week om deze tijd plaatsvindt. Voor mij het startschot van het begin van mijn “nieuwe” leven waarin ik met aanpassingen voluit zal leven.