Werk en prive in balans

Er is alweer een week voorbij gevlogen. Wat gaat de tijd toch snel. Maandagochtend startte ik weer met de startvergadering en daarna heb ik diverse mails beantwoord. Toen het werk “op” was ben ik gestopt.

In de middag lunchte ik samen met een vriendin. Zij heeft ook een heel revalidatietraject doorlopen. Dat zorgt er voor dat we elkaar begrijpen en we altijd wel goede gesprekken hebben waarbij we elkaar van wat advies kunnen voorzien. We kennen elkaar nu een tijdje en we hadden eigenlijk vooral contact via whatsapp. Het was de eerste keer dat wij echt met zijn tweetjes iets gingen doen. Op de één of andere manier vonden we dat toch allebei wel een beetje spannend. Is het dan net zo leuk en net zo makkelijk als op de app? En het antwoord was ja, het ging helemaal vanzelf. Dat was een mooie start van de week.

Op dinsdag heb ik een aantal uurtjes gewerkt. Ik had het secretariaat gevraagd om mij, als ze dat hadden, een opdracht door te sturen die voor hen tijdrovend of lastig was. Dat hebben ze keurig gedaan en zo had ik echt een doel tijdens mijn werkdag om mee aan de slag te zijn. Verder las ik nieuwe informatie en telefoneerde ik met twee collega’s. Daar vloeiden werkafspraken uit voor. Het mooie is dat op die manier mijn werkzaamheden zich uitbreiden en dat de agenda zich dan ook langzaam vult. Dat is fijn om het op die manier te zien gebeuren. Voor sommige collega’s is het net of ik niet weg ben geweest. Het werk wordt gewoon weer opgepakt waar we gebleven waren. Heerlijk.

Dinsdag kwam ook de schilder. De buitenkant van mijn woning heeft echt onderhoud nodig. Hij stond keurig op tijd voor de deur in de ochtend, maar wel om te vertellen dat hij niet kwam. Haha. Hij moest schuren en het huis schoonmaken en dat werkt gewoon niet met de motregen die vandaag maar naar beneden bleef komen. Dus op woensdag nieuwe ronde nieuwe kansen.

Na werktijd kwam mijn revalidatie-maatje nog eventjes een kopje koffie drinken. In de rust van een woonkamer konden we even lekker bijpraten. Dat is eens wat anders dan zo op een beurs. Het was heel erg gezellig.

Hierna besloot ik even rust te nemen. Lekker lunchen en even met de katten samen op de bank een serie kijken. Daar had ik nog mooi even de tijd voor. Opladen en bijkomen zodat ik in de avond een hapje kon gaan eten met mijn vriendin/collega.

We aten heerlijk en het was heel leuk om elkaar weer te zien en te kunnen bijpraten. Dat was alweer een tijdje geleden.

Op woensdag ben ik eigenlijk vrij van mijn werk maar er was nog een gesprek dat ik graag wilde voeren met mijn leidinggevende. Dus hadden we op woensdagochtend het moment gevonden. Daar heb ik even tijd voor gemaakt.

In de middag had ik voor het eerst adem- en ontspanningstherapie bij mijn nieuwe therapeut. Ze werkt volgens dezelfde methode als de mensen in het revalidatiecentrum. Haar praktijk zit in Delden. Ze deed de deur open en het voelde gelijk vertrouwd. Een fijne en rustige mevrouw die alle tijd neemt voor de therapie.

Ik leerde die middag meerdere nieuwe oefeningen maar ik wil er graag eentje met je delen. Die kun je namelijk misschien zelf ook toepassen.

De oefening heet stop en bevries. Als je ergens zit op je werk, thuis, op visite, kun je deze gewoon toepassen en op een gegeven moment denken: Stop en bevries. Je beweegt dan eventjes niet meer en voelt hoe je zit. Hoe voelen je voeten? Je benen? Je lijf? Je armen? Je schouders? Je rug? Enz. En als je goed gevoeld hebt hoe je zit, dan kun je er voor kiezen om daar iets aan te veranderen.

In mijn geval zat ik met mijn benen over elkaar, mijn rug was iets naar links gedraaid en ik leunde overdreven met mijn linkerarm op de leuning van de stoel. Nadat ik had na gevoeld en aangepast zat ik met mijn benen naast elkaar, beide voeten op de grond, rug recht tegen de leuning en beide armen rusten op de leuning van de stoel. Voor mij maakt een oefening als deze echt verschil. Het maakt me opmerkzaam. Het zorgt er voor dat ik beter zit. En beter leer luisteren naar mijn lichaamssignalen. Wat voel ik? Hoe wil ik daar mee omgaan? En het dan ook echt doen.

Als je het leuk vindt kun je deze oefening eens proberen. Het scheelt echt veel uiteindelijk.

Deze dag at ik met mijn familie bij mijn moeder. En in de avond nam ik lekker rust op de bank met een serie op tv.

Op donderdag heb ik gewerkt op kantoor. Ik had een afspraak gemaakt met de mensen van het secretariaat om even bij te praten en aansluitend had mijn invaller een werkmiddag voor onze consulenten georganiseerd. Dat was een leerzame middag. Het voelde goed om hier bij te zijn.

Na werktijd ben ik door gereden naar het huis van mijn vriend. We aten samen en hij moest in de avond nog aan het werk voor de politiek. Ik bleef lekker thuis, nam een douche, volgde een online tekencursus en keek een serie op tv.

En op vrijdag heb ik twee uurtjes thuis gewerkt en had ik een werklunch met mijn collega om wat dingen samen te bespreken en wat richting te geven. Het was een prettig gesprek dat me tot nadenken heeft aangezet, op een positieve manier.

In het weekend sprak ik af met mijn moeder. We drinken samen koffie en trokken er even op uit om wat winkels te bezoeken. Later die dag kwam mijn vriend en hebben we er een relaxt weekend van proberen te maken. Daar zat nog wel een klein verjaardagsbezoek bij in. Maar verder was het heel relaxt. Dat is fijn, want dan kun je ook weer rustig starten aan de nieuwe week.

Wat me opvalt aan mezelf is dat ik sinds ik klaar ben bij het Roessingh ik veel bewuster mijn dagen in deel. Ik zorg er voor dat het mogelijk is om ook rust te nemen of iets te doen waar ik rustig van wordt. Of dat er tijd en ruimte is om even alleen te zijn. Dat vond ik een half jaar geleden nog heel moeilijk en ik merk dat door het te doen ik er steeds beter in word. En dat is goed.

Vooruitkijkend naar de maand april schiet ik een klein beetje in de stress. We hebben veel activiteiten en verjaardagen waar we naartoe moeten. We willen er voor iedereen zijn en niemand teleurstellen. Het is allemaal fijn en leuk maar eerlijk is eerlijk, het is wel veel. Voor mij wordt de uitdaging om te kijken hoe ik ook in een drukkere periode toch de rust en ruimte kan vinden om goed voor mezelf te zorgen. Toch even alleen te zijn, toch de ontspanningsoefeningen doen, toch de rust nemen, toch een passende activiteit doen. Dus dat is de uitdaging voor volgende maand.

Ben jij ook benieuwd of het lukt? Blijf dan vooral meelezen.