In een wereld die altijd in beweging lijkt te zijn, balanceren we voortdurend tussen werk en privé. Vandaag was zo’n dag voor mij, een dag die me liet nadenken over deze balans.
De dag gevuld met een overvolle agenda, gevuld met vijf digitale overleggen. Mijn werk eiste veel van mijn tijd en energie op. Daarnaast had ik twee zorgafspraken gepland. Het leek wel alsof alles op één dag samen kwam, en eerlijk gezegd, voelde dat een beetje te veel.
Mijn lichaam begon de spanning op te merken. Mijn schouders voelden als een opgetrokken alsof ze zich verzetten tegen de drukte. Mijn nek begon te protesteren, een waarschuwingssignaal voor naderende hoofdpijn. Maar tussen al deze hectiek vond ik een kostbaar moment. Tijdens mijn lunchpauze nam ik de tijd om een kort wandelingetje te maken in het nabijgelegen park.
De frisse lucht en het zonlicht waren rustgevend en prettig.Ondanks de korte duur van mijn wandeling, kon ik even ontsnappen aan de chaos en genieten van de natuur om me heen. Het herinnerde me eraan hoe belangrijk het is om af en toe te ontsnappen aan de ratrace van het dagelijkse leven.
Wat me nog meer opviel, waren de positieve emoties die ik tijdens mijn werk heb ervaren. De waarde van een goed gesprek, de steun van mijn collega’s en de positieve sfeer. Deze momenten brachten een glimlach op mijn gezicht en zorgden dat het minder zwaar leek vandaag.
Toch is de balans tussen werk en privéleven een voortdurende zoektocht. Wat kies je wel en wat niet? En hoe voel je je daarbij? Het is een weg die we allemaal bewandelen. Soms is het moeilijk, soms is het geeft het inzicht. En soms is het gewoon goed.
Dus laten we blijven zoeken naar die balans, blijven leren van onze ervaringen en genieten van de kostbare momenten die het werk en privé ons bieden. Met vallen en opstaan, maar altijd met de hoop op een evenwichtiger en gebalanceerd leven.