Vandaag markeerde ik als het begin van wat ik ‘het lange nietsdoen’ noem. Mensen die me goed kennen zullen zeggen dat mijn versie van nietsdoen behoorlijk actief kan lijken.

Maar nu, met mijn werk op een laag pitje tot mijn opname op 13 november, ben ik vastberaden om het rustiger aan te doen. Niet langer weg te vluchten in een wervelwind van leuke afspraken en activiteiten met geliefden. Om dat niet te doen, om echt de rust op te zoeken en tot mezelf te komen? Dat vind ik echt heel spannend. Dan ben je zo “alleen” met al die gedachten en gevoelens over wat er gaat komen en over al wat ik heb meegemaakt het afgelopen jaar. Maar het is tijd om tot die rust te komen, om terug naar mezelf te keren, en me voor te bereiden op het komende traject.

Op deze eerste dag van rust vertrok mijn vriend vroeg in de ochtend naar zijn werk. We hadden een relaxte zondag. Hij weet me altijd te steunen in woord of door de dingen die hij doet, echt heel fijn en lief. Verder hield ik me bezig met kleine huishoudelijke klusjes. En, ja, ik begaf me zelfs aan diamond painting. Tussendoor kwam mijn broer even langs voor een kopje koffie, en ik besloot om te koken en mijn moeder uit te nodigen voor de maaltijd. We genoten van het eten en sloten af met een glaasje port. Het was buitengewoon gezellig.

Nu lig ik hier op de bank, terwijl ik deze blog schrijf. Deze dag, de allereerste van mijn ‘grote nietsdoen’, heb ik doorstaan. Het voelt als een stap in de goede richting, een stap richting innerlijke balans en welzijn…

Ik wil ook graag even een extra alinea toevoegen. Mijn broer is momenteel bezig deze website steeds mooier te maken. Het begint steeds meer vorm te krijgen, en ik ben oprecht trots en dankbaar dat hij dit voor mij wil doen. Lieve broer, bedankt.

Maand: oktober 2023

Het lange nietsdoen

Vandaag markeerde ik als het begin van wat ik ‘het lange nietsdoen’ noem. Mensen die me goed kennen zullen zeggen dat mijn versie van nietsdoen behoorlijk actief kan lijken. Maar nu, met mijn werk op een laag pitje tot mijn opname op 13 november, ben ik vastberaden om het rustiger aan te doen. Niet langer […]

Balanceren

In een wereld die altijd in beweging lijkt te zijn, balanceren we voortdurend tussen werk en privé. Vandaag was zo’n dag voor mij, een dag die me liet nadenken over deze balans. De dag gevuld met een overvolle agenda, gevuld met vijf digitale overleggen. Mijn werk eiste veel van mijn tijd en energie op. Daarnaast […]

Mijn reis naar herstel

Het is bijna het einde van de maand, en dat betekent dat er nog ongeveer zes weken resten voordat ik aan mijn intensieve revalidatietraject in het revalidatiecentrum begin. Dit traject zal bestaan uit afwisselende weken, waarin ik de ene week in het centrum wordt opgenomen en de week daarop naar huis mag. Samen met een […]

Een dag van balans

Op woensdag, mijn vrije dag, lijkt het alsof mijn werk me nooit helemaal loslaat. Het zit gewoon in mijn systeem. Maar vandaag heb ik besloten om even niet aan werk te denken. Dat is bijna helemaal gelukt. Mijn dag begon met het brengen van mijn moeders auto naar de garage, een kleine klus die ik […]

In de schaduw

Soms lijkt het leven soepeltjes te verlopen. Gisteren was zo’n dag voor mij, een dag waarop ik mijn enthousiasme met jullie deelde. Een fijne dag, dat was het zeker. Maar wanneer de avond valt en ik alleen ben met mijn gedachten, komt het om de hoek kijken. Het verdriet, het gemis, de onzekerheid, ze sluipen […]

Afbouw en herstel

Het moment is bijna daar. Binnenkort begint mijn langverwachte revalidatietraject. Tot nu toe had ik geen officiële bevestiging van de kliniek ontvangen. Terwijl ik bezig ben met het afbouwen van mijn werk en me voorbereid op dit traject, begon de onzekerheid zich op te stapelen. Gisteren besloot ik de centrale planning van het revalidatiecentrum te […]